موسسه مالی و اعتباری موسسه ای است که از طریق جذب سپرده های غیر دیداری، اخذ تسهیلات و استفاده از سایر ابزارهای مالی به تجهیز منابع مبادرت نموده و منابع مذکور را به اعطای تسهیلات اعتباری اختصاص داده و یا به هر نحو دیگری به تشخیص بانک مرکزی ایران، واسطه ای میان عرضه کنندگان و متقاضیان منابع مالی باشد.
مؤسسه مالی و اعتباری غیر مجاز مؤسسات مالی و اعتباری، مطابق قوانین و مقررات بانکی، مکلفند سه نوع مجوز زیر را برای عملیات بانکی از بانک مرکزی دریافت نمایند تا به عنوان مؤسسه مجاز شناخته شوند و الا غیر مجاز تلقی شده و حق هیچ گونه عملیات بانکی را ندارند: الف) موافقت اصولی، ب) مجوز تاسیس، ج) مجوز فعالیت. برابر دستور العمل اجرایی تأسیس، فعالیت و نظارت بر شرکتهای تعاونی اعتبار مصوب۸۶/۶/۳ شورای پول و اعتبار هر یک از به اصطلاحات سه گانه فوق تعریف گردیده است:
الف) موافقت اصولی عبارت است از موافقت نامه ای که وزارت تعاون پس از دریافت و بررسی درخواست، اساسنامه پیشنهادی، برنامه عملیاتی و سایر مدارک متقاضی و تطبیق با ضوابط بخش تعاونی صادر می نماید. ب) مجوز تأسیس: عبارت است از موافقت بانک مرکزی با تأسیس شرکت تعاونی اعتبار پس از طی مراحل پیش بینی شده در دستور العمل اجرایی تأسيس، فعالیت و نظارت بر شرکتهای تعاونی اعتبار مصوب جلسه ۱۰۹۲ مورخ۸۶/۶/۳شورای پول و اعتبار. ج) مجوز فعالیت: عبارت است از مجوز صادر شده از سوی بانک مرکزی برای شروع بر فعالیت شرکت تعاونی اعتبار که با وصف مذکور، قانونگزار، شرکتهای تعاونی اعتبار را فقط در خصوص موافقت اصولی (اولین مجوز) معاف نمود نه مجوز تأسیس و فعالیت و چنان که خواهد آمد کلیه معاملات و عقود و تسهیلات بانکی مؤسسات فاقد مجوزهای مذکور به جهت امری بودن مقررات پولی و بانکی و قانون عملیات بانکی بدون ربا باطل می باشد.
